newsletter


Około 14 280 razy w ciągu dnia wykonujemy tę samą czynność. Jest dla nas tak naturalna jak oddychanie. Wszystko jest w porządku, jeśli odruch ten jest przez nas wręcz niezauważalny. Gorzej, gdy towarzyszy mu dyskomfort, pieczenie, uczucie ciała obcego. Mowa o mruganiu, a raczej mruganiu w ekstremalnych warunkach…z towarzystwem ZESPOŁU SUCHEGO OKA. DO ŁEZKI ŁEZKA Film łzowy tworzący się w momencie zetknięcia gałki ocznej z powieką, pełni niezwykle istotną rolę dla prawidłowego funkcjonowania narządu wzroku. Składa się on z trzech warstw, z których każda ma swoje unikatowe zadanie. Warstwa lipidowa chroni przed nadmiernym parowaniem, a także tarciem, umożliwiając swobodne poruszanie się powieki.

Warstwa wodna ma za zadanie dostarczanie tlenu i wartości odżywczych do rogówki, ponadto wykazuje właściwości bakteriobójcze oraz przeciwzapalne zabezpieczając przed infekcjami i zapewniając ochronę przed wszelkimi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak: kurz, czy nawet rzęsa. Warstwa mucynowa (śluzowa) jest odpowiedzialna za prawidłowe nawilżenie gałki ocznej oraz przyleganie łez. Dysfunkcje pojawiające się w którejkolwiek z warstw filmu łzowego prowadzą bezpośrednio do objawów suchego oka. Pojawiające się zaburzenia powodują niewystarczające nawilżenie, natomiast wysychanie rogówki i spojówki w dalszym etapie może nawet przyczynić się do POGORSZENIA OSTROŚCI WIDZENIA. Problem pojawia się wówczas, gdy łzy ulegają nadmiernemu parowaniu, są źle rozprowadzane po powierzchni oka lub zmianie ulega ich skład. Wówczas nie są w stanie spełnić wszystkich swoich ważnych funkcji. TAK TO SIĘ ZACZYNA Objawy zespołu suchego oka mocno uprzykrzają życie jego „posiadaczom”. Oczy kłują, pieką, są podrażnione, odczuwalna jest suchość i wrażenie piasku pod powiekami. Może występować zaczerwienienie, światłowstręt, nieostra widoczność, a nawet gęsta wydzielina. „Winnych” takiego stanu rzeczy może być wielu. Na zespół suchego oka narażone są osoby starsze, gdyż wraz z wiekiem zmniejsza się ilość produkowanych łez. ZSO czyli zespół suchego oka lubi wszelkie zmiany hormonalne, dlatego szczególną czujność powinny zachować Panie w okresie menopauzy. Nie bez znaczenia na ZSO mogą mieć również wpływ: przyjmowane leki (antydepresanty, leki psychotropowe, obniżające ciśnienie krwi), przebyte zabiegi (w tym również te okulistyczne, np. laserowa korekcja wzroku), choroby (autoimmunologiczne, problemy z nadczynnością, lub niedoczynnością tarczycy), noszenie soczewek kontaktowych, a nawet stosowanie kropel do oczu, które zawierają konserwanty. Na rozwój zaburzenia oddziałuje też nieodpowiednia dieta (niedobór witaminy A) oraz wszelkie blizny spojówkowe powstałe w wyniku uszkodzenia, bądź przebytego zapalenia… CZYTAJ DALEJ