Selen jest pierwiastkiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Nie zawsze uznawany był jednak za niezbędny element dla zachowania zdrowia naszego organizmu. Na początku jego odkrycia selen zaliczany był do pierwiastków toksycznych, a nawet przyczyniających się do powstawania nowotworów. Dopiero w 1957 roku, po 140 latach od odkrycia teoria o szkodliwym działaniu selenu została obalona, a SELEN UZNANY ZOSTAŁ ZA NIEZBĘDNY DLA CZŁOWIEKA SKŁADNIK. PRZEPROWADZONO KILKASET BADAŃ EPIDEMIOLOGICZNYCH POKAZUJĄCYCH, ŻE NIEDOBÓR SELENU MOŻE MIEĆ NIEKORZYSTNY WPŁYW NA ZDROWIE.

Każdy organizm go potrzebuje, aby zapewnić odpowiednią ochronę przeciwko szkodliwemu działaniu wolnych rodników, wspomagać pracę tarczycy, odporność oraz płodność, a wskazanie do uzupełniania poziomu selenu poprzez suplementację ma około 95% dorosłych Polaków. Selen jest pierwiastkiem śladowym przyjmowanym z dietą w niewystarczającej ilości w porównaniu do potrzeb organizmu. Normy i zalecenia wskazują, że dzienne zapotrzebowanie dla dorosłych kobiet to 55 mcg selenu, a dla mężczyzn 70 mcg. Natomiast ze zwyczajowej diety pozyskujemy zaledwie około 30 do 35mcg, co stanowi połowę naszego dziennego zapotrzebowania. ZARÓWNO TERENY EUROPY WSCHODNIEJ, ŚRODKOWEJ, JAK I SKANDYNAWII NALEŻĄ DO OBSZARÓW, KTÓRYCH GLEBY ZAWIERAJĄ NISKIE ZAWARTOŚCI SELENU. UPRAWA ZBÓŻ, KTÓRA KAŻ- DEGO ROKU OBEJMUJE TE SAME OBSZARY, ZMNIEJSZA NATURALNE ZASOBY ZIEMII. TO PRZEKŁADA SIĘ NA OBNIŻONĄ ZAWARTOŚĆ SELENU W GLEBACH, A TYM SAMYM TAKŻE W ŻYWNOŚCI, KTÓRA NA NIEJ WZRASTA. Na podstawie dostępnych publikacji, można wskazać zakres stężenia selenu w surowicy, który wskazuje na najmniejsze prawdopodobieństwo zapadalności na choroby związane z nadmiarem oraz niedoborem selenu. Zakres ten wynosi 120 – 160 mcg/l… CZYTAJ DALEJ