Spotkanie służbowe, szybkie zakupy, kosmetyczka, urodziny dziecka, naprawa samochodu, przypalony obiad. Brzmi znajomo? W dzisiejszych czasach kalendarz większości kobiet pęka w szwach – i jak tu w natłoku codziennych spraw pamiętać o regularnym stosowaniu pigułek antykoncepcyjnych? Dzięki nowoczesnej technologii postaci leku, już nie trzeba. Alternatywą dla klasycznych doustnych pigułek antykoncepcyjnych stały się m.in. plastry antykoncepcyjne, pierścienie dopochwowe oraz wkładki wewnątrzmaciczne. ANTYKONCEPCYJNY PIERŚCIEŃ DOPOCHWOWY Jest to elastyczna wkładka w kształcie pierścienia o grubości 4 mm i średnicy około 5 cm.

W jej rdzeniu zawarte są dwa hormony, które stopniowo i równomiernie uwalniane, PROWADZĄ DO ZAHAMOWANIA OWULACJI (jajeczkowania), nawet do 5 tygodni od jej założenia. Pierścień umieszcza się w pochwie raz na miesiąc i pozostawia w tym miejscu przez 3 tygodnie. Po upływie tego czasu pierścień powinien zostać usunięty, aby mogła nastąpić tygodniowa przerwa na krwawienie. Co ważne, stosowanie pierścienia dopochwowego nie wyklucza używania tamponów, zatem kobiety wybierające tę metodę antykoncepcji nie muszą z nich rezygnować. PLASTER ANTYKONCEPCYJNY Jest to plaster o wielkości 20 cm2 zawierający dwa hormony, który nakleja się w okolicy podbrzusza, pośladków, zewnętrznej części ramienia lub górnej części tułowia (za wyjątkiem piersi). SKÓRA, NA KTÓREJ MA ZOSTAĆ UMIESZCZONY PLASTER POWINNA BYĆ NIEOWŁOSIONA, CZYSTA, SUCHA I PRZEDE WSZYSTKIM ZDROWA. Plaster antykoncepcyjny przykleja się raz na tydzień przez kolejne 3 tygodnie, po czym następuje tydzień przerwy na krwawienie. Stosując go powinno się przestrzegać zasady, aby nie naklejać go w tym samym miejscu co poprzednim razem. Ograniczeniem dla jego stosowania jest między innymi zbyt duża masa ciała (powyżej 90 kg), ze względu na możliwość zmniejszenia jego skuteczności. Należy pamiętać, że przeciwskazania do stosowania pierścienia dopochwowego i plastrów antykoncepcyjnych są takie same jak innych metod dwuskładnikowych czyli np. doustnych pigułek antykoncepcyjnych. Można wymienić wśród nich m.in. schorzenia układu sercowo – naczyniowego (np. choroba wieńcowa, zakrzepowe zapalenie żył), niektóre choroby wątroby (np. niewydolność), rozpoznanie lub podejrzenie niektórych nowotworów… CZYTAJ DALEJ