newsletter


Łupież jest chorobą skóry głowy, która objawia się, w zależ- ności od rodzaju łupieżu, złuszczaniem drobnych kawałków naskórka, bądź też nasilonym łojotokiem i przyleganiem komórek naskórka do skóry głowy. Jest to nie tylko problem natury estetycznej. Łupież może też świadczyć o niedoborach w organizmie, a w skrajnych przypadkach prowadzi do łojotokowego zapalenia skóry głowy, a nawet łysienia łojotokowego. Szacuje się, że na łupież cierpi około 3 milionów Polaków w przedziale wiekowym 15 – 75 lat. Schorzenie to rzadko dotyka dzieci, najczęściej z łupieżem borykają się nastolatki i osoby po 20 roku życia.

Ze względu na gospodarkę hormonalną Z POWODU ŁUPIEŻU CZĘŚCIEJ CIERPIĄ MĘŻCZYŹ- NI, niż kobiety (jest to prawdopodobnie spowodowane zwiększonym wydzielaniem łoju u panów). Jest to przypadłość sezonowa, największe nasilenie łupieżu występuje w zimie, co jest związane z suchym powietrzem, zaś najmniejsze w lecie. Do łupieżu może prowadzić także zła dieta, w której brakuje cynku, witamin z grupy B, nienasyconych kwasów tłuszczowych, a w której znajduje się zbyt dużo węglowodanów. Wyróżnia się dwa rodzaje łupieżu skóry głowy: łupież suchy oraz łupież tłusty. ŁUPIEŻ SUCHY Łupież suchy charakteryzuje się małymi, białymi łuskami, które “sypią się” z głowy, co jest spowodowane nadmiernym rogowaceniem naskórka. Jeżeli łuski nie odpadają same, wówczas zaczynają się nawarstwiać, tworząc skupiska i wtedy też powstają białe, przylegające do skóry strupy. Ten rodzaj łupieżu dotyczy osób, które nie mają łojotoku. Występuje on u osób, które mają suchą skórę głowy, przez co są bardzo podatne na zakażenie drożdżakami, które na takiej skórze szybko wywołują stan zapalny. Łupież suchy może być także spowozdrowie 20 dowany źle dobranymi kosmetykami (może to być chociażby szampon), przez które dochodzi do kontaktowego zapalenia skóry. Efektem jest nadmierne złuszczanie naskórka, które po odstawieniu czynnika drażniącego mija. Czasami ta przypadłość nazywana jest “łupieżem kosmetycznym”… CZYTAJ DALEJ